گروهی از محققان اولین "قلب کوچک" انسان را در آزمایشگاه ایجاد کرده‌اند که دارای ضربان است. اندام‌های مینیاتوری یا ارگانوئیدهای این قلب کوچک آزمایشگاهی بزرگتر از دانه‌های کنجد نیستند و با استناد بر مجله "ساینس"(Science) با مونتاژ خود به خودی و با استفاده از سلول‌های بنیادی پرتوان تولید شده است. این ارگانوئیدها عملکرد قلب یک جنین ۲۵ روزه انسان را تقلید می‌کنند و ممکن است به بشر در حل رمز و رازهای قلب کمک کنند.

قلب یک اندام ضروری و حیاتی برای ما انسان‌ها است، با این حال هنوز چیز زیادی در مورد آن نمی‌دانیم. توانایی ما در مدل‌سازی پیچیدگی قلب انسان در شرایط آزمایشگاهی هنوز محدود است، در نتیجه دانش ما در مورد چگونگی توسعه بیماری‌های قلبی نیز محدود است. به عنوان مثال، نقص‌های مادرزادی قلب، شایع‌ترین وضعیت تولد در انسان است که حدود یک درصد از کل تولدهای زنده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این مشکل به تنهایی نیاز به ایجاد بسترها و مدل‌های دقیق‌تر را نشان می‌دهد؛ جایی که محققان با روش جدیدی که در مطالعه منتشر شده در مجله سل (Cell) شرح داده شده است، سعی در صدد حل آن برآمده‌اند. محققان با مهندسی سلول‌های بنیادی توانمند انسان که می‌توانند به هر نوع بافتی تبدیل شوند، آنها را به شکل چندین نوع از سلول‌های قلبی درآوردند که مانند سلول‌های جنین به شکل خودکار سازمان‌دهی می‌یابند. هدف محققان ایجاد سه لایه بافتی بود که یکی از اولین قسمت‌های قلب است و دیواره‌های قلب را تشکیل دهد. این ارگانوئیدها که قطری در حدود ۲ میلی‌متر دارند و تاکنون بیش از ۳ ماه در آزمایشگاه زنده مانده‌اند، از نظر ساختاری در یک هفته با قلب یک جنین ۲۵ روزه برابری می‌کنند. آنها در این مرحله از رشد فقط یک محفظه و انواع اصلی سلول‌ها را دارند. ضمن اینکه این قلب کوچک در هر دقیقه ۶۰ تا ۱۰۰ بار می‌زند که دقیقاً مانند قلب یک جنین ۲۵ روزه است.

"ساشا مندجان" زیست شناس سلول‌های بنیادی در موسسه بیوتکنولوژی مولکولی در آکادمی علوم اتریش به مجله ساینس گفت: وقتی اولین بار آن را دیدم، متعجب شدم که این قلب می‌تواند خود به خود تشکیل شود. نکته شگفت انگیز این است که شما بر خلاف سایر اندام‌ها، بلافاصله می‌توانید ببینید که این آزمایش موفق بوده و ارگانوئیدها ضربان دارند. اگرچه به نظر می‌رسد ایده یک قلب مصنوعی کاملاً کاربردی دور از ذهن و دسترس است، اما فعلا محققان بر اتصال ارگانوئیدهای ضربان‌دار قلب به شبکه‌های عروقی و آزمایش اینکه آیا آنها می‌توانند خون را پمپاژ کنند، تمرکز خواهند کرد. در همین مرحله هم این قلب کوچک از توانایی بالایی برخوردار است، زیرا می‌تواند ابزاری قدرتمند و جدید برای آزمایشات در زمینه شناخت نحوه رشد قلب و بیماری‌های انسانی که تا حد زیادی تاکنون تنها به مدل‌های حیوانی متکی بوده‌اند، فراهم کند