پزشکان گام بزرگی به سوی درمان رایج ترین نوع نابینایی در بریتانیا موسوم به "دژنراسیون ماکولا" که مربوط به پیری است برداشته اند.

داگلاس واترز، ۸۶ ساله، که در چشم راست خود دید نداشت اکنون بعد از این درمان می گوید: "حالا می توانم با آن روزنامه بخوانم." او یکی از دو بیماری بود که یک نوع درمان بدیع با کمک سلول های بنیادی در بیمارستان چشم مورفیلدز لندن در آنها آزمایش شد. این سلول ها که از رویان انسان استخراج شده به صورت وصله ای پرورش داده شد و با ظرافت پشت چشم قرار داده شد. آقای واترز اهل لندن سه سال قبل در چشم راست دچار دژنراسیون شدید ماکولا شد.

ماکولا بخشی از چشم است که امکان دید درست در روبروی چشم را فراهم می کند، و از جمله برای تشخیص صورت افراد، تماشای تلویزیون یا خواندن کتاب لازم است. داگلاس می گوید که پس از این عمل اکنون بینایی در چشم راست را کاملا بازیافته. ماکولا متشکل از بافت هایی است که نور را حس می کنند. در پشت این بافت ها لایه "رنگدانه ای شبکیه" قرار دارد که وقتی سست و ضعیف می شود باعث تحلیل ماکولا و کوری می شود.

پزشکان راهی برای ساختن این لایه و قرار دادن آن در پشت ماکولا یافته اند. این تکنیک که جزییات آن در نشریه "بیوتکنولوژی نیچر" چاپ شده با سلول های بنیادی شروع می شود. اینها نوع خاصی از سلول ها هستند که توانایی بدل شدن به انواع بافت های بدن را دارند. این سلول ها به نوعی که لایه رنگدانه ای را می سازد تبدیل می شوند و در داخل "داربستی" در چشم قرار می گیرند. قطر این لایه فقط یک سلول است - حدود ۴ میکرون - و طول و عرض آن ۶ میلیمتر در ۴ میلیمتر است.

پروفسور لیندون کروز از پزشکان شرکت کننده در این برنامه ضمن هیجان انگیز خواندن این دستاورد گفت که بر آن نام "درمان" نمی گذارد چون بینایی کاملا طبیعی را برنمی گرداند.

در هر یک از این دو مریض فقط یک چشم عمل شد. بیمار دوم یک زن شست و اندی ساله است. هر دو بیمار برای یک سال بینایی بهبود یافته در این چشم را حفظ کرده اند. آنها قبل از عمل قادر به خواندن با چشم معیوب نبودند اما پس از عمل قادر به خواندن ۶۰ تا ۸۰ کلمه در دقیقه هستند. در مرحله بعد هشت بیمار دیگر در آزمایش های کلینیکی شرکت خواهند کرد. پزشکان می خواهند از ایمنی آن مطمئن شوند. یک نگرانی این است که سلول های پیوندی سرطانی شوند اما تابحال نشانی از این مشکل دیده نشده است.

پروفسور پیت کافی از موسسه چشم پزشکی دانشگاه کالج لندن گفت: "این مطالعه پیشرفتی واقعی در پزشکی بازساختی است. ما امیدواریم به درمانی سریع و ارزان بدل شود به طوری که ظرف پنج سال در نظام بهداشتی بریتانیا در دسترس بیماران قرار گیرد."

بیش از ۶۰۰ هزار نفر در بریتانیا دچار این مشکل هستند. این بیماری عامل اصلی نابینایی در بریتانیا و سومین عامل کوری در جهان است.