محققان چینی دریافتند که استفاده از سلول های بنیادی جنینی می تواند علائم بیماری پارکینسون را در میمون ها کاهش دهد. این محققان اخیرا نتایج یافته های خود را در ژورنال معتبر Stem Cell Reports به چاپ رسانده اند.

بطور کلی بیماری پارکینسون بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در غده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات می‌شود. اولین نشانی‌های پارکینسون مجموعه‌ای متفاوت از ارتعاش، برادیکنسیا، سفت شدن عضلات و تعادل ضعیف هستند. معمولاً علایم پارکینسون ابتدا در یک سمت بدن پدیدار می‌شوند و با گذشت زمان به سمت دیگر هم راه پیدا می‌کنند.

در این مطالعه، Zhou Qi و همکارانش در موسسه سلول های بنیادی و پزشکی بازساختی آکادمی علوم چین به مدت دو سال به بررسی ایمن بودن و کارایی استفاده از سلول های عصبی مشتق از سلول های بنیادی جنینی در درمان میمون ها پرداختند. محققان ابتدا با استفاده از نوروکسین و تزریق آن به میمونها تلاش کردند تا اثرات بیماری پارکینسون را در آن ها تقلید کنند. سپس سلول های عصبی مشتق از سلول های بنیادی جنینی انسانی را به آن ها تزریق کردند. تغییرات رفتاری ظاهری برای حداقل 24 ماه در بسیاری از میمون ها ایجاد شد، که این امر نشان می دهد که ESCs انسانی می توانند به عنوان یک منبع قابل اعتماد برای درمان بیماری پارکینسون مفید باشد. یافته های آنها موجب تصویب نخستین مطالعات بالینی فاز I / IIa مبتنی بر ESC در مورد بیماری پارکینسون در چین شده است.

گرچه اثربخشی سلول های بنیادی جنینی در درمان پارکینسون در مطالعات پیش بالینی به اثبات رسیده است اما هنوز نیاز به انجام کارآزمایی های بالینی بیشتری برای اثبات ایمن بودن و کارایی آن در انسان نیاز است.

لینک: The Cell

پایان خبر/ ادمین