مطالعه ای جدید نشان داده است که چگونه ماکروفاژها و سلول های بنیادی پستانی از طریق پیام رسانی شیمیایی با یکدیگر به گفت و گو می پردازند. مطالعه ای جدید در دانشگاه پرینستون نشان داده است که یکی از کلیدی ترین اعضای سیستم ایمنی یعنی ماکروفاژها، در زمان تکوین پستان نقش پرستار را برای سلول های این بافت بازی می کند.

 در این مطالعه محققین نشان داده اند که ماکروفاژها در حفظ نیچ سلول های بنیادی غدد پستانی نقش دارند که خود پیش سازهای سلول های تولید کننده شیر در پستان هستند. یافتن اطلاعات بیشتر در مورد فاکتورهایی که در حفظ سلول های بنیادی پستانی نقش دارند می تواند دیدگاه های جدیدی را در مورد نحوه تکوین سرطان پستان ارائه دهد و شاید بتواند منجر به ایجاد راهکاری درمانی شود.

 این مطالعه ماکروفاژها را به عنوان جزئی مهم در نیچ سلول های بنیادی پستانی معرفی کرده است. در واقع ماکروفاژها از طریق مجموعه ای پیام رسانی های شیمیایی با سلول های بنیادی پستانی برهمکنش می کند که یکی از مهم ترین آن ها با دخالت پروتئین Notch صورت می گیرد که به عنوان گیرنده ای برای مولکول پیام رسان Dll1 عمل می کند. محققان در پرینستون نشان دادند که سلول های بنیادی پستانی مقادیر زیادی Dll1 تولید می کنند. ناک اوت کردن ژن Dll1 در موش نشان داد که این امر منجر به تکوین با تاخیر پستان در طی بلوغ و هم چنین بزرگ شدن با تاخیر آن طی بارداری و شیردهی می شود.

 علاوه براین، خاموش کردن Dll1 موجب کاهش تعداد سلول های بنیادی پستانی در طی تکوین عدد شیری و طی بارداری می شود. این در حالی است که موش های دارای Dll1 دست نخورده، توانایی بیشتری برای بازسازی غدد پستانی یا تمایز سلول های بنیادی به سلول های پستانی بالغ دارا هستند. موش های فاقد Dll1، ماکروفاژهای کمتری نیز در غدد پستانی شان دارند. این مطالعه نشان داد که متصل شدن  Dll1 به گیرنده های Notch2 و Notch3 برای بالا نگه داشتن تعداد ماکروفاژها در نیچ سلول های بنیادی پستانی می شود و برای حفظ این سلول ها در حالت بنیادینگی ضروری است.

لینک: Science

پایان خبر / ادمین