محققین دانشگاه واشنگتن سلول های پوست بیماران مبتلا به هانتینگتون را به نوعی از سلول های مغزی که تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند تبدیل کرده اند. این نورون های مغزی می توانند ابزار موثری برای مطالعه این بیماری مخرب و کشنده باشد.

در این مطالعه آن ها نشان داده اند که این سلول های عصبی حاصل از بازبرنامه ریزی سلول های پوستی مبتلایان به هانتینگتون، علایم بیماری مانند آسیب DNA، میتوکندری معیوب و مرگ سلولی را نشان می دهند. تصحیح ژن هایی که عملکرد مناسبی نداشتند در این نورون های بازبرنامه ریزی شده موجب شد که از مرگ سلولی آن ها جلوگیری شود.

مطالعه بیماری هانتینگتون و سایر مشکلات مغزی چالش های فراوانی دارند زیرا گرفتن نمونه های نورونی از بیماران زنده بسیار مشکل و به نوعی غیر ممکن است. به همین دلیل تولید نورون های حاصل از بازبرنامه ریزی سلول های پوستی می تواند ابزار موثری برای مطالعه این قبیل بیماری ها باشد. در این مطالعه سلول ها به طور مستقیم به سلول های مغزی به نام نورون های خاردار متوسط تبدیل شدند. این نورون های خاردارعلایم مربوط به پیری را نشان می دهد. هر چند در بیماری هانتیتنگتون انواع نورون ها تحت تاثیر قرار می گیرند اما نورون های خاردار متوسط بیش از سایر سلول ها آسیب می بینند.

 با تمرکز بر روی درک جزئیات این که چگونه پیشرفت بیماری هانتیتگتون منجر به مرگ سلولی می شود، Andrew S. Yoo و همکارانش پروتئینی به نام SP9 را شناسایی کردند که برای نورون های خاردار متوسط مهم است اما تا پیش از این ارتباطش با بیماری هانتیتنگتون مشخص نبود. محققین دریافته اند که در بیماران مبتلا به هانتینگتون، میزان SP9‌در نورون های خاردار متوسط مشکل دار، به میزان قابل توجهی پایین است. احیای این پروتئین در سلول های بیمار موجب شد که مرگ سلولی در این نورون ها کاهش یابد و همانند سلول های سالم شود.

از آن جایی که بیماری های مخرب عصبی با گذشت زمان شرایط شان بدتر می شود، محققین سعی دارند که دلیل این امر را دریابند و استفاده از روش های مدل سازی بیماری می تواند کمک شایانی برای عملی کردن این تصمیم باشد.

لینک خبر: WUSTL

پایان خبر / ادمین