لقاح آزمایشگاهی (IVF) شیوه‌ای پزشکی است که در آن سلول تخمک بالغ از زن گرفته می‌شود و با اسپرم مرد در خارج از بدن لقاح می‌یابد و رویان حاصل برای ادامه بارداری طبیعی در رحم همان زن یا زن دیگری کاشته می‌شود. مشخص شده است که لقاح آزمایشگاهی(IVF) روی اندازه نوزادان اثر می گذارد. کودکان مشتق از انتقال جنین های تازه، وزن کمتری در زمان تولد دارند و جالب این که کودکان مشتق از انتقال جنین های فریز شده در زمان تولد وزن نسبتا بیشتری دارند.

در مطالعه ای در دانشگاه Helsinki ، محققین به بررسی مکانیسم هایی پرداخته اند که به موجب آن ها IVF می تواند رشد جنین را تغییر دهد. بیش از 3 درصد نوزادان در فنلاند از طریق IVF متولد می شوند. در این مطالعه جدید، محققین 86 زوج که از طریق IVF باردار شده بودند و 157 زوج که به صورت طبیعی باردار شده بودند را مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه های IVF به دو گروه تقسیم می شدند: آن هایی که بعد از لقاح به صورت تازه به رحم منقل شده بودند و آن هایی که از جنین فریز و ذوب شده برای بارداری استفاده شد.

محققین منطقه تنظیمی دو ژن دخیل در رشد یعنی IGF2 و H19 را ارزیابی کردند. یک واریته ژنتیکی معمولی در این مناطق با مقادیر مختلف مارک های اپی ژنتیکی همراه خواهد بود که به این امر که کدام واریته در هر فرد از والدین به ارث رسیده است، بستگی دارد. متیلاسیون DNA به عنوان یک مارک اپی ژنتیکی در این مطالعه بررسی شد و مشاهده شد که اثر IVF روی مارک های اپی ژنتیکی به ژنوتیپ بستگی دارد.

 این مطالعه نشان داد که وزن تولد و وزن جفت و هم چنین اندازه دور سر نوزادان در نوزادانی که حاصل انتقال جنین تازه به رحم بودند کوچک تر بود و این در حالی است که نوزادان با ژنوتیپ مشابه که حاصل انتقال جنین فریز شده به رحم بودند، سنگین تر بودند. با وجود این تفاوت ها اما محققین باز هم استفاده از IVF را یک روش خطرناک نمی دانند. به عقیده این محققین وزن کم در زمان تولد تنها با افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی همراه است و بنابراین درک مکانیسم های دخیل در تکوین روش های IVF امری حیاتی است.

لینک: Clinical Epigenetics Journal

پایان خبر / ادمین