محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با استفاده از پلیمرهای کیتوسان، هیدروژل زیست سازگار برای ترمیم غضروف‌های آسیب دیده در بیماران مبتلا به آرتروز تولید کردند.

به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل ستاد توسعه علوم و فناوری‌های سلول‌های بنیادی، در گفتگو با مانا کاشی، مجری طرح با اشاره به آمار بالای مبتلایان به بیماری‌های مفصلی در ایران، گفت: مهندسی بافت غضروف حائز اهمیت است؛ چرا که در مهندسی‌ بافت غضروف به مفصل آسیب دیده کمک می‌شود تا خود را ترمیم کند و بهبود یابد و در واقع عملکرد اصلی غضروف بازسازی می‌شود.

وی با اشاره به مطالعات انجام شده افزود: در این تحقیق که با عنوان  طراحی و ساخت داربست رسانای الیگومرپیرول- کیتوسان برای مهندسی بافت غضروف اجرایی شد از هیدروژل‌های قابل تزریق استفاده شده است که مزایای فراوانی دارد.

کاشی مهمترین ویژگی این هیدروژل‌ها را غیر تهاجمی بودن آنها ذکر کرد و ادامه داد: با تزریق این هیدروژل‌ها به مفصل، می‌توان اطمینان پیدا کرد که غضروف مفصلی بعد از چند ماه، به صورت اولیه باز می‌گردد و مشکل برطرف خواهد شد.

به گفته مجری طرح برای تسریع فرآیند بهبود از پلیمرهای رسانا استفاده شد تا تحریکات الکتریکی در بافت ایجاد گردد و به روند ترمیم سرعت بخشد.

وی با تاکید بر اینکه هیدروژل ساخته شده کاملا با سلول‌ها سازگاری دارد و سمیتی برای سلول‌ها ایجاد نخواهد کرد، یادآور شد: هیدروژل تولید شده قابلیت تزریق با سرنگ را دارد و در مدت یک ماه از بین می‌رود تا جایش با بافت غضروف جایگزین شود ضمن آنکه پلیمر رسانا و داربست آن در بدن به مواد غیر سمی تجزیه شده ، از این رو مشکلاتی چون بروز عفونت و پس زدن عضو وجود نخواهد داشت.

کاشی گفت: در این پژوهش سعی شد تا پلیمرهای رسانا با زنجیر‌های کوچکتر ساخته شود که در اصطلاحات شیمی، «الیگومر» خوانده می‌شود و در نهایت هیدروژلی بهینه از ترکیب کیتوسان و الیگومر ساخته شد.

این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر بخش پیچیده این تحقیقات را ساخت الیگومر دانست؛ چرا که این ماده علاوه بر کوچک بودن زنجیرهای آن، باید دارای فعالیت الکتریکی مناسبی و سازگار با سلول‌ها باشد.

 وی با اشاره به دستاوردهای این مطالعات خاطر نشان کرد: داربست تولید شده در این طرح برای کاربردهای مهندسی پزشکی (مهندسی بافت) به ویژه در حوزه ارتوپدی کاربرد دارد.

کاشی بررسی سلولی، قرار دادن داربست به همراه سلول در مجاورت تحریک‌های الکتریکی و مطالعه رفتار سلول‌های غضروف را از دیگر بخش‌های مطالعات این پروژه عنوان کرد.

وی ساخت آسان و سریع، قابل تزریق بودن، سازگاری سلولی و تخریب پذیری زیستی را از ویژگی‌های هیدروژل تولید شده ذکر و اظهار کرد: تخریب پذیری زیستی الیگومر و عدم ایجاد التهاب‌های ثانویه بعد از تخریب از جمله مزیت‌های رقابتی این طرح در برابر نمونه‌های مشابه خارجی است.

به گفته این محقق این داربست در غضروف سازی برای بیماران مفصلی و آرتروزی کاربرد دارد.

این مطالعات با هدایت و همکاری دکتر فتح الله مضطرزاده، دکتر حمید مباشری و دکتر الهه کوثری در دانشگاه صنعتی امیرکبیر اجرایی شده است.

پایان خبر / ادمین