محققان در امریکا، سلول های بنیادی را به درون عضلات موش ها تزریق کردند و دیدند که اندازه عضلات آنها تا دو برابر نیز افزایش یافت. آن ها امیدوارند، روشی که استفاده کرده اند به زودی برای درمان بیماری های تحلیل برنده عضلانی مانند دیستروفی عضلانی به کار رود. مشکل شایعی که در افراد پیر وجود دارد ضعف عضلانی است که به دلیل از دست رفتن توده عضلانی در بازوها و پاها اتفاق می افتد. این امر موجب می شود که کیفیت زندگی آن ها تا حد زیادی کاهش یابد و گاها آن ها برای ادامه زندگی نیاز به مراقبت های ویژه تری داشته باشند. دلیل این کاهش تولید سلول های عضلانی در سنین پیری به خوبی مشخص نیست، اما محققین دانشگاه کلرادو این فرضیه را تست کردند که آیا سلول های بنیادی عضلانی می تواند به جلوگیری یا مهار این تحلیل عضلانی کمک کند یا خیر. در این مطالعه آن ها موش های جوانی را گرفته و آسیبی را در عضلات اندام حرکتی اش ایجاد کردند و سپس سلول های بنیادی عضلانی را از موش دیگری به وی تزریق کردند. نتایج نشان داد که نه تنها آسیب ایجاد شده سریعا بهبود یافت، بلکه اندازه عضلات به طور میانگین ۱۷۰ درصد و توده عضلات نیز ۵۰ درصد افزایش داشتند. از آن جایی که یک موش تقریبا دو سال عمر می کند، حجم عضلات این موش در مقایسه با موش های کنترل ثابت باقی ماند. دکتر اولوین در این زمینه می گوید که اگرچه سلول های استفاده شده در این مطالعه از موش دیگری تامین شدند اما ممکن است روزی دارویی طراحی شود که پاسخ مشابهی را در سلول های بنیادی خود بیمار شروع کند. این سلول ها نه تنها برای درمان فقدان عضلانی در زمان پیری، بلکه برای درمان بیماری هایی مانند دیستروفی عضلانی نیز موثر خواهد بود.