با توجه به اینکه مکانیسم های اپی ژنتیکی تعیین کننده دودمان در سلول های بنیادی مزانشیمی و یا استرومایی اسکلت استخوانی انسان به آدیپوسیت ها و یا استئوبلاست ها هنوز به طور کامل شناسایی نشده است، دانشمندان اخیرا به آزمایش عملکرد اپی ژنتیکی چندین ترکیب جدید همچون Abexinostat در این زمینه دست زدند. در این آزمایش دانشمندان با استفاده از تکنیک های میکروآرایه های بیان ژنی و رسوب ته نشینی ایمنی کروماتین برای H3K9Ac همراه با توالی یابی با عملکرد بالای DNA (ChIP-seq) و نیز با استفاده از بیوانفورماتیک، دریافتند که چندین ژن کلیدی در تنظیم تکثیر و تمایز سلول های بنیادی نقش دارند که توسط Abexinostat هدف گذاری می شوند. این یافته به محققان کمک خواهد نمود تا درک درستی از رابطه بین اثر اپی ژنتیک مهارکننده های هیستون داستیلاز، عوامل رونویسی و مسیرهای تمایزی سلول های چربی و استئوبلاست داشته باشند؛ دستکاری چنین مسیرهایی می تواند قدمی برای استفاده از ترکیبات اپی ژنتیکی در درمان های مبتنی بر hMSCs و مهندسی بافت باشد.