ژنی که پیش از این نقش آن در کنترل متابولیسم انسانی مشخص شده بود، در ایجاد تعادل و توازن استخوان و چربی در مغز استخوان و هم چنین این امر که چگونه سلول های بنیادی بالغ، سرنوشت نهایی شان را تعیین کنند، نیز نقش دارد. این یافته ها می تواند منجر به درک بهتر نقش برهم خوردن نسبت استخوان به چربی و بروز مشکلاتی برای سلامتی کمک کند.

بافت مغز استخوان از سلول های خونی، بافت چربی و بافت استرامایی حمایت کننده تشکیل شده است.سالهاست که محققین و پزشکان می دانند نسبت توده استخوانی و چربی در مغز استخوان در بسیاری از مشکلات پزشکی و سلامتی به هم می خورد. در زمان پیری و مشکلاتی مانند استئوپورز و اختلالات متابولیکی، افزایش چربی مغز استخوان معمولا با کاهش توده استخوانی همراه است. در این میان استئوبلاست ها به عنوان سلول های استخوان ساز و آدیپوسیت ها به عنوان سلول های چربی ساز از منبع مشترکی از سلول های بنیادی مزانشیمی منشا می گیرند.

اخیرا محققین UCLA دریافته اند که ژن PGC-1α که پیش از این نقش آن در تبدیل و نگهداری انرژی در سلول های انسان مشخص شده بود می تواند در تبدیل شدن سلول های بنیادی به سلول های چربی یا سلول های مغز استخوان نیز نقش داشته باشد و بدین ترتیب تعادل استخوان و چربی در مغز استخوان را کنترل کند. این مطالعه نشان داده است که با افزایش سن بیان PGC-1αبه طور قابل توجهی در مغز استخوان کاهش می یابد که حاکی از نقش حفاظت کننده این پروتئین در حفظ تعادل استخوان به چربی در بدن است. پروتئین PGC-1α به طور مستقیم منجر به فعال شدن بیان TAZ می شود که خود یک تنظیم کننده کلیدی برای پیشبرد تشکیل استخوان است و مانع از تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های چربی می شود. فعالیت فیزیکی و برخی مواد غذایی می توانند بیان PGC-1α را القا کنند و بدین ترتیب مانع از مشکلاتی مانند استئوپورز یا عوارض مربوط به پیری شوند.

لینک: medicalxpress

پایان خبر / ادمین