تلاش محققان برای بهبود نتیجه پیوند آلوژنیک در درمان مولتیپل مایلوما
پژوهشگران در دانشگاه مونترال، به راه حلی دست یافته اند که چگونه خطرات مربوط به درمان مولتیپل مایلوما را کاهش دهد. این محققین رویکردی خلاقانه ارائه کرده اند که بر ویژگی های ایمنولوژیک منحصربفرد خون بند ناف برای بهبود ایمنی و کارایی پیوند های آلوژنیک در درمان مولتیپل میلوما متکی است.
پژوهشگران در دانشگاه مونترال، به راه حلی دست یافته اند که چگونه خطرات مربوط به درمان مولتیپل مایلوما را کاهش دهد. این محققین رویکردی خلاقانه ارائه کرده اند که بر ویژگی های ایمنولوژیک منحصربفرد خون بند ناف برای بهبود ایمنی و کارایی پیوند های آلوژنیک در درمان مولتیپل میلوما متکی است.
Multiple Myeloma در پلاسماسل ها تکثیر بدخیمی می باشد که ایجادش از 1 کلون منفرد صورت میگیرد.نارسا بودن کلیه،کم خونی،استخوان درد،شکستگی استخوان،استعداد به عفونت و هیپرکلسمی تظاهرات مولتیپل میلوما هستند. این بیماری یکی از شایع ترین سرطان های مغز استخوان در دنیا، کماکان یک سرطان صعب العلاج محسوب می شود و امید به زندگی در بیماران بعد از تشخیص، پنج تا شش سال است. در بیمارانی که در مراحل پیشرفته این بیماری هستند و ناهنجاری های کروموزومی را نیز نشان می دهند، سلول های مایلومایی در خون شان قابل رویت است و به درمان های اولیه پاسخ نمی دهند و امید به زندگی در آن ها در نهایت تقریبا سه سال است.
تاکنون، تنها درمان احتمالی برای بیماران مبتلا به مولتیپل مایلوما، پیوند سلول های بنیادی از اهدا کنندگان خویشاوند و غیر خویشاوند است. با این حال، پیوندهای آلوژنیک با عوارض جانبی متعددی می تواند همراه باشد که شایع ترین آن ها بیماری پیوند علیه میزبان(GvHD) است که در آن سلول های اهدایی به اندام های فرد گیرنده حمله می کنند. نرخ مرگ و میر ناشی ازGvHD حدود 10 الی 20 درصد است. به همین دلیل باید به دنبال راه حلی برای بهبود سلول درمانی ها برای بیماران مبتلا به مولتیپل مایلوما بود.
خون بند ناف با مشکلات کمتری در فرآیند پیوند همراه است و اثرات ضد سرطانی قوی تری نیز دارد. برای چندین دهه، از خون بند ناف برای درمان کودکان بیمار استفاده می شده است و امکان استفاده از آن به دلیل کمبود تعداد سلول ها برای بالغین به ندرت وجود داشته است. اخیرا مولکولی به نام UM171 بوسیله Jean Roy و همکارانش در دانشگاه مونترال کشف شده است که اجازه افزایش 30 برابری تعداد سلول های بنیادی خون بند ناف را در آزمایشگاه می دهد. این رویکرد در 10 بیمار مبتلا به مولتیپل مایلوما که در خطر عود مجدد سرطان قرار داشتند مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سلول های بنیادی خون بند ناف تکثیر شده در آزمایشگاه به کمک مولکول UM171 می تواند بعد از تزریق مشکلات سیستم ایمنی بیماران را کاهش دهد و نه تنها به درمان مولتیپل مایلوما کمک می کند مانع از بروز GvHD نیز می شود و در نهایت پیوند موفق تری را با خود همراه سازد.
لینک: Medical Express
پایان خبر / ادمین
ارسال به دوستان