افزایش امید به زندگی، به دلیل افزایش کیفیت زندگی و کاهش نرخ مرگ و میر، یکی از دلایل اجتماعی افزایش سریع تعداد جمعیت 60 سال به بالا در مقایسه با کل جمعیت جامعه است. اگرچه مدل های مختلف و موجودات مدل برای بررسی مکانیسم های پیری استفاده شده اند، سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) کاندیداهای مفیدی برای مطالعه پیری انسان و بیماری های انسانی مربوط به پیری هستند.

محققان در مطالعه ای به بررسی چگونگی استفاده از iPSCها به عنوان جایگزینی برای موجودات مدل مانند مخمرها، کرم C. elegans، دروزوفیلا ملانوگاستر و یا موش پرداختند. تمرکز اصلی تکنولوژی بازبرنامه ریزی سلول های سوماتیک است که تصور می شود یک چشم انداز مهم برای استراتژی های جوان سازی ارائه می کند.

در این مطالعه اثرات و ارتباط بین پیری و بازبرنامه ریزی سلولی بحث شده است و مطالعات مربوط به پیری و بازبرنامه ریزی سلولی به طور منتقدانه ای مرور شده اند. محققان براین باورند که برای مطالعات آینده، پارامترهای مختلف و آزمایش های کمی جدید باید به منظور درک واضح اثرات پیری روی بازبرنامه ریزی سلولی با توجه به کارایی برنامه ریزی و ظرفیت تمایزی صورت گیرد. در همین رابطه، دیدگاه های جدیدی برای مهار یا حتی معکوس کردن فرایند پیری ارائه خواهد شد.

لینک: Online Library

پایان خبر / ادمین