عود بیماری پس از پیوند سلول های بنیادی خونساز (HSCT) یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت درمان، در بدخیمی های خونی مانند لوکمی و لنفوم می باشد. برای اثبات این فرضیه که سلول های کشنده ذاتی (NK) می توانند خطر عود لوکمی را کاهش دهند تیمی از پژوهشگران مرکز پژوهش های سرطان MD Anderson مطالعه کارآزمایی بالینی فاز اولی را آغاز نمودند که در آن سلول های NK اهداکننده سلول های بنیادی خونساز در پیوند نیمه سازگار، پس از تکثیر در شرایط آزمایشگاهی با دوزهای افزایشی، پیش و پس از پیوند به بیماران مبتلا به بدخیمی های میلوئیدی تزریق گردید. هدف از این مطالعه بررسی ایمن بودن این سلول ها در دوز بالا و حداکثر دوز قابل تحمل برای بیماران یا همان MTD  بود. بیماران در ابتدا رژیم درمانی برپایه ملفالان دریافت نموده و پس از پیوند برای پروفیلاکسیGVHD از سیکلوفسفاماید استفاده می کردند. سلول های NK در زمان های 2 روز پیش از پیوند و 7 و 28 روز پس از HSCT تزریق شدند.

سلول های NK تا دوزهای مورد نظر تکثیر شدند و به 11 بیمار، دوزهای یکصد هزار تا یکصد میلیون به ازای هر کیلو از وزنشان تجویز شدند. در تمامی این بیماران هیچ واکنش ناخواسته و یا سمیتی حتی در دوزهای بالا اتفاق نیفتاد و در تمامی آنان سلول های بنیادی خونساز اهداکننده بخوبی جانشین گردید. از این بیماران تعداد 7 نفر GVHD درجه 1 و 2 را بروز دادند ولی هیچکدام به درجه 3 و 4 GVHD  و یا GVHD مزمن نرسیدند و میزان ابتلا به عفونت ویروسی هم ناچیز بود. یک بیمار دچار عود گردید و بیمار دیگری به دلایل دیگری غیر از عود، از دست رفت.

 تمامی سایر بیماران به بهبودی رسیده و با میانگین 14 ماه از پیگیری سیر درمان این روند بهبودی در آنها حفظ شد. بازسازی سیستم NK از نظر کمی، عملکردی و فنوتیپی در مقایسه با گروهی که NK دریافت نکرده بودند بسیار بهتر بود.

 نتیجه پژوهش این گروه که در مجله Blood   منتشر شده است مشخص نمود که تکثیر سلول های NK در شرایط آزمایشگاهی و تزریق آن با دوزهای بالا به بیماران در خطر بالای عود بیماری پس از پیوند، باعث عملکرد بهتر سلول های NK بیمار، کاهش عفونت های ویروسی و همچنین کاهش عود پس از پیوند نیمه سازگار می گردد و از طرفی بسیار ایمن و بدون عوارض جانبی می باشد.

منبع: دانلود مقاله

پایان خبر / ادمین